سی و سه پل اصفهان

سی‌وسه‌ پل یکی از آثار تاریخی استان اصفهان است که بسیاری از ما این شهر زیبا را با این پل تاریخی‌اش می‌شناسیم. اگرچه امروز با خشک شدن آب زاینده‌رود، سی‌وسه‌پل هم دیگر حال و هوای گذشته را ندارد، ولی این پل همچنان به‌عنوان یکی از نمادهای علت نامگذاری سی و سه پل اصفهان شهر اصفهان شناخته می‌شود. سی سه پل یا پل الله‌وردی خان در عصر شعر در مورد سی و سه پل اصفهان صفوی به دست الله‌وردی خان اوندیلادزه روی زاینده رو ساخته شد. این پل 33 دهانه، 295 متر طول و 14 متر عرض دارد و منعکس شدن تصویر پل در آب زیبایی آن را دوچندان سی وسه پل امروز می‌کند. این پل که چهارباغ عباسی را به چهارباغ بالا متصل می کند قبلاًٌ 40 چشمه داشته اما امروز بیش از سی و سه چشمه آن باقی نمانده است و بقیه آنها مسدود  نقاشی سی و سه پل شده اند. پل 295 متر طول و 75/13 متر عرض دارد و در زمره اولین آثاری است که شاه عباس اول دستور ساختن آن را داده است.سی و سه پل یکی از شاه کارهای معماری و مهندسی تاریخ ایران بوده و درازترین پل زاینده رود است. سی ‌و سه‌ پل یا پل الله‌وردی خان بر روی زاینده‌رود در شهر اصفهان و همزمان با حکومت شاه عباس صفوی ساخته سی و سه پل خشک شده و محل برگزاری مراسم جشن آب‌پاشان و همچنین مراسم خاج‌شویان ارامنه? اصفهان در دوره? صفویه بوده است. این پل توسط اکثر سیاحان و جهانگردان توصیف شده است.


پل خواجو اصفهان

پل خواجو یکی از چندین پل بر روی زاینده رود است که به عنوان زیباترین پل اصفهان شناخته می شود. این پل در شرق سی و سه پل قرار دارد و علاوه بر معماری چشم نواز، نقاشی های زیبایی را نیز به نمایش می گذارد و قسمت میانی آن همچون نگینی می درخشد. این پل، به دستور شاه عباس دوم صفوی و بر روی خرابه های پل حسن بیک بنا از دوره پل خواجو اصفهان تیموری ساخته شد و به خاطر ویژگی های معماری و استفاده از تزئینات کاشیکاری به عنوان یکی از زیباترین پل های جهان در عصر خود شهرت یافت. پل خواجو، در شهر اصفهان و بر روی رودخانه زاینده‌ رود در شرق سی وسه پل قرار دارد. پل خواجو از اواخر تیمورى شالوده‏ هایى داشته و به امر شاه‏ عباس دوم در سال 1060 به صورت امروزى آن ساخته شده است. طول پل 133 متر و عرض آن 12 متر است. این پل که در دوران صفوی یکی از زیباترین پلهای جهان به شمار می‌ رفت، بیشتر به منزله سد و بند بوده‌است و به خاطر معماری و تزئینات کاشیکاری آن از دیگر پلهای زاینده رود مشهورتر است. در ساخت این پل از مصالحی همچون پل خواجو سنگ ، آجر و ساروج استفاده شده است.این پل به منزله سد و از حیث معمارى و استحکام پل های تاریخی اصفهان بى اندازه زیبا و بى نظیر آن، شامل چهار طبقه و در دو طرف داخلى معبر فوقانى هر طرف 51 غرفه بزرگ و کوچک دارد. طول سنگ هاى این پل متجاوز از دو متر و امتداد ستون هاى فاصله هر چشمه به سقف 20 متر است جلو هر سقف و دیوار پیش آمدگى و فرو رفتگى وجود دارد اگر تخته‏اى با اندازه دهانه پل ها بگذارند آب رودخانه بالا آمده و مدتى ذخیره مى‏شود.